Një avokat amerikan dhe ekspert i komunikimit ka treguar një mënyrë të thjeshtë dhe të menjëhershme për të dalluar nëse dikush po gënjen.
Në një episod të fundit të podcast-it Diary of a CEO, Jefferson Fisher ka zbuluar një fjalë kyçe që, sipas tij, përdoret shpesh nga gënjeshtarët dhe që mund të jetë sinjal i qartë për mungesë sinqeriteti.
Jefferson, i cili është gjithashtu autor dhe drejtues i podcast-it të tij The Jefferson Fisher Podcast, shpjegon se përdorimi i ekstremiteteve në të folur është një nga treguesit më të zakonshëm të një gënjeshtre. Sipas tij, fjalë si “kurrë” dhe “gjithmonë” janë shumë të përdorura kur dikush përpiqet të fshihet pas një gënjeshtre.
Për shembull, nëse dikush pyetet: “A ishe duke shkruar mesazhe teksa po ngisje makinën atë ditë?”, një përgjigje si: “Jo, kurrë nuk shkruaj mesazhe kur ngas”, është një sinjal alarmi. “Fjala kurrë është një fjalë ekstreme,” thotë Fisher. “Kur njerëzit përdorin fjalë kaq absolute, shpesh janë duke u përpjekur të fshehin të vërtetën. Realisht, shumica prej nesh e kanë bërë ndonjëherë një veprim të tillë.”
Ai shton se edhe mënyra si përgjigjet një person mund të jetë treguese. “Nëse dikush përgjigjet menjëherë, pa menduar fare, pa marrë frymë, dhe pa u përpjekur të kujtojë ngjarjen, është një tjetër shenjë që mund të jetë duke gënjyer.”
Një tjetër strategji që ai përmend është rikthimi i pyetjes në mënyrë të ngadaltë dhe të qetë, duke e detyruar tjetrin të mendojë për atë që sapo ka thënë. Kur ndihen nën presion, gënjeshtarët shpesh ndryshojnë deklaratat e tyre. Mund të thonë: “Në fakt, ndonjëherë ndodh… jo shpesh… por ndoshta.”
Sipas Fisher, në këto raste është mirë që personit t’i japësh një rrugëdalje. “Thuaji: Në rregull nëse ke shkruar mesazhe – thjesht dua të di të vërtetën. Kjo i ul mbrojtjen dhe mund të ndihmojë në zbulimin e realitetit.”
Një tjetër mjet i fuqishëm në komunikim që Fisher sugjeron është heshtja. Ai e quan atë “armikun më të madh të gënjeshtarëve”. Heshtja e vendosur, për disa sekonda, i vendos në siklet ata që përpiqen të manipulojnë. Ata e ndiejnë boshllëkun dhe përpiqen ta mbushin me fjalë, shpesh duke zbuluar pasiguri apo mospërputhje.
“Kur dikush të ofendon ose sillet keq, reagimi natyral është të kthesh përgjigje. Por në vend të kësaj, ndalu. Hesht për pesë deri në shtatë sekonda. Më pas kërkoji të ta përsërisë atë që tha. Shpesh, në ato çaste, njerëzit reflektojnë dhe e ndryshojnë qëndrimin.”
Në fund, Fisher thekson se komunikimi nuk duhet të ketë si qëllim fitoren në debat, por ndërtimin e marrëdhënieve. “Kur përpiqesh të fitosh një debat, rrezikon të humbasësh një lidhje. Është më mirë të kërkosh të kuptosh tjetrin, sesa të mundësh.”
Ai nënvizon rëndësinë e kontrollit të frymëmarrjes dhe qetësisë gjatë debateve. Ruajtja e qetësisë ndihmon në shmangien e reagimeve të nxituara dhe ndihmon në ruajtjen e lidhjeve me të tjerët.
