Një gjykatë në Stamboll ka dënuar aktorët e njohur Halit Ergenç dhe Rıza Kocaoğlu me dy vjet burg secilin, pasi u shpallën fajtorë për dëshmi të rreme gjatë një procesi gjyqësor të lidhur me ngjarjet e protestave të Gezi Parkut në vitin 2013.
Halit Ergenç, i njohur ndërkombëtarisht për rolin e tij si “Sulejmani i Madhërishëm”, dhe Rıza Kocaoğlu, emër i konsoliduar në kinematografinë turke, ishin thirrur si dëshmitarë në një çështje kundër Ayse Barim, menaxhere e famshme e artistëve, e akuzuar për përfshirje në përpjekje për përmbysje të rendit kushtetues.
Sipas akuzës, dëshmia e tyre ka qenë e pasaktë dhe e qëllimshme për të penguar drejtësinë, duke mohuar lidhje me aktivitetet e Barim apo duke fshehur informacione të rëndësishme për hetimin.
Kush është Ayse Barim dhe pse akuzohet?
Barim është një emër me ndikim në industrinë e argëtimit në Turqi, e cila prej janarit 2025 ndodhet në paraburgim nën akuzat e komplotit për përmbysjen e qeverisë.
Sipas prokurorëve, ajo ka pasur lidhje me figura kyçe të protestave të Gezi Parkut si Osman Kavala dhe Mehmet Ali Alabora, ky i fundit thuhet se është larguar nga vendi për të shmangur ndjekjen penale.
Në dosjen e gjykatës thuhet se Barim kishte nxitur publikisht aktorët që menaxhonte të mbështesnin protestat, duke e kthyer çështjen në një simbol të lirisë së shprehjes dhe rezistencës civile në Turqi.
Avokatët e të dënuarve e kanë cilësuar vendimin “të padrejtë dhe të motivuar politikisht”, ndërsa kanë bërë të ditur se do ta apelojnë.
Organizatat për të drejtat e njeriut kanë ngritur alarmin, duke paralajmëruar për një klimë të rrezikshme ku figurat publike po ndëshkohen për mbështetjen e tyre ndaj të drejtës për protestë.
Çfarë ndodhi në Gezi Park? Një nga protestat më të mëdha në historinë moderne të Turqisë
Në maj 2013, një grup aktivistësh u mblodhën për të kundërshtuar ndërtimin e një qendre tregtare në Gezi Park, një nga hapësirat e gjelbra të Stambollit. Protesta paqësore u përshkallëzua kur policia ndërhyri me dhunë, duke shkaktuar reagime masive në të gjithë vendin.
Protestat u përhapën në më shumë se 70 qytete, ndërsa përplasjet me policinë shkaktuan të paktën 11 viktima dhe mijëra të plagosur.
Qeveria i quajti protestat një tentativë për destabilizim, ndërsa për shumë qytetarë ato mbetën simbol i lirisë së fjalës dhe rezistencës ndaj autoritarizmit.
