36-vjeçarja shqiptare, Marjola Nakoleci e cila u vra nga bashkëshorti i saj është përcjellur ditën e djeshme në banesën e fundit.
Trupi i pajetë i 36-vjeçares mbërriti në Korçë ku dhe u krye ceremonia mortore. Vajza e madhe e çiftit “premtoi” se do i vishte një fustan të bardhë në mënyrë që nëna e saj e ndjerë të ishte e bukur në udhëtimin e fundit.
Nga ana tjetër në vendin fqinj u mbajt seanca për Pandeli Nakolecin, i cili u paraqit në gjykatë me antiplumb.
40-vjeçari u la në “arrest me burg”, për vrasjen e bashkëshortes së tij, Marjola, 36 vjeçe, nënë e 4 fëmijëve. Për gjysmë ore me radhë ka zgjatur fjala e Nakolecit në gjykatë.
“Unë dhe gruaja ime patëm një jetë familjare perfekte, të qetë, paqësore, normale për më shumë se 20 vjet, pasi kishim 4 fëmijë, të cilët i rritëm së bashku. Kishim një marrëdhënie të shkëlqyer emocionale dhe jetë dashurore si çift, pa u shqetësuar për asnjë arsye, me përkushtim dhe dashuri. Unë punoj ditë e natë si bukëpjekës dhe njëkohësisht si ndërtues, me qëllim që të siguroj të ardhurat e nevojshme për të mbuluar plotësisht jetesën dhe nevojat financiare të familjes sonë prej gjashtë anëtarësh, në mënyrë që fëmijëve tanë të mos u mungojë asgjë, ndërsa gruaja ime ishte e përfshirë në rritjen e tyre, duke punuar herë pas here ose sezonalisht.
Jeta jonë martesore u trondit veçanërisht pas Pashkëve të vitit 2025, kur mësova dhe zbulova se ajo mbante një marrëdhënie romantike paralele me një burrë tjetër me të cilin kishte komunikim pothuajse të përditshëm dhe shkëmbim të shpeshtë mesazhesh erotike, dhe dyshoj se ajo takohej dhe kryente marrëdhënie seksuale me të, siç rrëfeu ajo pas kujtimeve para meje. Ky zhvillim negativ më bezdisi, më zemëroi dhe më çmendi mëngjesin e 22/8/2025 kur, lidhur me këtë çështje, lidhur me vendimin e saj për të prishur marrëdhënien tonë, familjen e saj që e krijuam me shumë mund në kombinim me zbulimin se fetusi me të cilin ishte shtatzënë pak kohë më parë dhe e humbi, nuk ishte i imi, një njoftim që ajo bëri me një ton shumë ofendues dhe ironik, një deklaratë që më preku brutalisht si burrë, duke rezultuar në mua të çmendem.
Me çrregullim serioz të funksioneve të mia mendore, për të kapur një objekt të mprehtë me majë, një thikë që e përdorëm për të pjekur mish në ballkon pa e planifikuar, jo e paramenduar me qëllim vrasës për t’u armatosur dhe për ta sulmuar me zemërim, me turbullirë mendore dhe për t’i shkaktuar goditje në gjoks dhe qafë pa e kuptuar se ajo ishte fatale dhe kështu do t’i merrja jetën, gjë që nuk e kërkova në asnjë rrethanë. Nuk kisha një qëllim të tillë kriminal, doja ta trembja sepse ajo më nënvlerësoi në mënyrën më të përbuzshme.
Jam penduar singerisht për aktin tim të shëmtuar, dua t’u kërkoj falje në radhë të parë 4 fëmijëve të mi, të afërmve të saj, shoqërisë për tragjedinë që shkaktova pa dashje, pavarësisht nëse u provokova brutalisht dhe u ndjeva thellësisht i ofenduar”.
