E ftuar mbrëmjen e djeshme në programin “Pardon My French”, në Top Albania Radio, Efi Dhedhes, një prej ish-banoreve mê të spikatura të “Big Brother VIP” ka zbuluar detaje nga eksperienca e saj në reality, po ashtu edhe se si po e përballon “realitetin e ri” jashtë dhe gjithçka që ka përjetuar ditët e fundit.
Kujtojmë se Efi në fillim hyri si një konkurrente e vetme së bashku me mikeshën e saj Mikelën, por më pas rrjedha e ngjarjeve ndryshoi krejtësisht dhe ajo u kthye në një prej konkurrenteve më të dashura nga i gjithë publiku dhe një pjestare e pazëvendësueshme e grupit LEK.
Ndër të tjera, Efi ka treguar se çfarë “e bezdiste dhe nevrikoste” më shumë brenda shtëpisë, që më pas bëheshin shkak edhe për debatet e saj me tone të ngritura:
“Kushdo personazh që të ishte(nga ata qê debatonte), siç edhe u pa unë jam shumë njeri i drejtë, ndoshta është e gabuar ndonjëherë, por mua më doli që bëra shumë mirë që isha ashtu. Fakti që ti je i rrethuar 24 orë me kamera dhe ty të shikohet çdo lëvizje që ti bën dhe ti mendon se njerëzit nuk e shohin, mua kjo gjë më acaronte dhe tjetra është që ti përpiqesh të tregohesh i sjellshëm dhe i mirë dhe nuk e lë veten të lirë të tregosh atë që je, sepse shumica nga banorët në këtë pikë kanë dalë keq jo duke qenë të këqinj, por thjesht fakti që e ndrydhin veten edhe përpiqen të nxjerrin diçka që nuk janë, normal që do dalin keq. Ti e kupton që sado do mundohesh të shtiresh, sado ta mbash veten një muaj mezor, ka nga ato fragmentet e vogla që ti e tregon automatikisht se kush je dhe të prishet komplet imazhi. Më mirë lëre veten të qetë dhe shijoje sepse për mua kjo ishte gjëja më kryesore.”
Ndërkohë Efi zbuloi se ka kërkuar disa herë të dalë nga reality show, duke treguar edhe arsyen pse:
“Normalisht që ka pasur momente që kam dashur të dal, realisht kam dashur por jo për faktin që unë e kam ndjerë veten të dobët, por për faktin se unë e kam ndjerë veten superiore. Shikoja disa lloje debatesh që nuk doja të përfshihesha, zgjodha që të qëndroj në heshtje ose të mbyllem në dhomë dhe të rrija me dy persona që kisha dëshirë dhe po e ndjeja veten që nuk po luaja. Po thoja me vete që: “Kush është në të vërtetë loja dhe pse të gjithë po e përdorin këtë fjalë?” dhe po më bezdiste pafundësisht shumë. Për mua loja është pikërisht kjo, menaxhimi i nervave, i situatave, përgjigjja e duhur. Jo të luash sepse duhet të bësh një rol, këtë gjë banorët e këtij viti e kanë kuptuar gabim. Kjo nuk më pëlqen fare.”
